Hipoglikemia – niedocukrzenie, jak wyjść z opresji
Gdy stężenie glukozy we krwi spada poniżej 2,8 mmol/l (50 mg%) pojawiają się objawy niedocukrzenia, to mówimy o hipoglikemii. Około 25% chorych na cukrzycę zaczyna odczuwać niedocukrzenie już przy glikemii poniżej 3,9 mmol/l (70 mg%). Około 15% chorych odwrotnie, źle wyczuwa hipoglikemię i poziom glukozy we krwi (glikemia) poniżej 2,8 mmol/l (50 mg%), nadal nie powoduje u nich żadnych objawów mimo, że są to osoby zagrożone gwałtowną utratą przytomności z powodu niedocukrzenia krwi (ostry deficyt „paliwa” dla mózgu).
Jakie znaczenie ma regulacja cukrów po posiłkach (PPG)?
Są dwie ważkie okoliczności wymagające kontroli glikemii poposiłkowej tj. wpływ na odsetek HbAa1c (nowe kryteria wyrównania cukrzycy przy pomocy hemoglobiny glikowanej) i wpływ na rozwój późnych komplikacji cukrzycy. Wysoki poziom GPP (po 2 godzinach od początku posiłku) jest lepszym wskaźnikiem zagrożenia komplikacjami sercowo — naczyniowymi niż podwyższone poziomy glukozy przed posiłkiem. Diabetolodzy na całym świecie skupiają się na możliwości posiłkowej regulacji poziomu glukozy (PGR — Prandial Glucose Regulation).
Nasze uchybienia — my lekarze musimy patrzeć na siebie krytycznie
Są specjaliści od lewego płuca czy zastawki dwudzielnej... ale już ostrego wyrostka nie zauważą, bo to już jelito i nie badali. Ogłupiający wpływ EBM i standardów, na których chory często traci cenny czas to nie do końca przemyślany kierunek lansowany przez technokratów medycznych. Doczekać do konsultacji wysokiego specjalisty to graniczy z cudem, można umrzeć dwa razy, a przecież są przypadki nagłe, to widać w oddziałach ratunkowych i izbach przyjęć, gdzie zrozpaczony i bezsilny lud kłębi się w nadziei, że ktoś im w końcu pomoże. Z mojego podwórka: wielce niepokojące i irytujące są sytuacje, gdzie pozostaję jedyną instancją, która bada, jak to ujął napomniany kolega, lekarz tzw. rodzinny: „bo ja nie jestem specjalistą od śmierdzących nóg”
Nasze ograniczenia
Większość moich podopiecznych to ludzie żyjący z piętnem chorób cywilizacyjnych, nieuleczalnych, znacznie i w sposób trwały ograniczających ich sprawność i wydolność, którzy nie maja już sił na przetrwanie a co dopiero na polepszenie swojego losu. Ich napęd życiowy jest na tyle osłabiony, że nie potrafią walczyć o przetrwanie i godne życie. Dawno już się poddali.
Co z tą otyłością – kontrowersje i obalanie mitów
W populacji polskiej nadwagę ma około 67% Polaków a otyłość dotyczy około 30% kobiet i mężczyzn. Koszty otyłości w Europie są szacowane na ponad 7% całkowitych kosztów opieki zdrowotnej co jest porównywalne z kosztami leczenia chorób nowotworowych. Niebagatelne są również koszty społeczne obejmujące absencję chorobową, renty inwalidzkie i koszty rodzinne (wydatki na leki, trudności w znalezieniu pracy). W redukcji ich najważniejszą rolę spełnia pierwotna i wtórna prewencja otyłości oraz skuteczne leczenie.