ul. Zgierska 2/8, 91-002 Łódź


dr n. med. Zygmunt Trojanowski

specjalista chorób wewnętrznych i diabetologii


dietetyk - Urszula Sobiecka-Trojanowska
porady dietetyka w zakresie chorób cywilizacyjnych

Zapisy nr tel.: 602-395-601

PRYWATNY GABINET LEKARSKI

ul. Zgierska 2/8, 91-002 Łódź


dr n. med. Zygmunt Trojanowski
specjalista chorób wewnętrznych i diabetologii

dietetyk - Urszula Sobiecka-Trojanowska
porady w zakresie chorób cywilizacyjnych

PRYWATNY GABINET LEKARSKI

archiwum

Stare pytania - nowe odpowiedzi

W badaniu ACCORD stwierdzono, że intensywne leczenie hipoglikemizujące w cukrzycy typu 2 zwiększa ryzyko zgonu sercowo – naczyniowego w porównaniu z leczeniem standardowym. Z tego powodu przerwano tę część badania przed zaplanowanym terminem. Przyjęto, że powodem jest zwiększone ryzyko hipoglikemii z niekorzystnymi skutkami dla układu sercowo – naczyniowego. Niezależnie od sposobu osiągania celów leczniczych szybkie obniżanie glikemii w pierwszym roku leczenia jest skuteczne w zapobieganiu powikłaniom sercowo – naczyniowym. W badaniu VADT również nie wykazano większej skuteczności leczenia intensywnego w porównaniu ze standardowym w zapobieganiu incydentom sercowym u chorych na cukrzycę typu 2. Z obu badań można jednak wyciągnąć wniosek, że jeżeli efekty leczenia w pierwszym roku nie są zadowalające a nadal kontynuowane jest intensywne leczenie hipoglikemizujące, to ostatecznie odległe ryzyko zgonu z przyczyn sercowo – naczyniowych jest zwiększone.

Mój komentarz jest taki, że pasuje to jak ulał do omówionej przez nas koncepcji pamięci metabolicznej, z dodatkowym nawarstwieniem trigger mechanism o obrazie niedocukrzenia i następowej mors subita. Niestety zbyt ambitne cele lecznicze, brak przeszkolenia chorych poddanych temu intensywnemu leczeniu w zakresie samokontroli i samoleczenia, brak indywidualizacji leczenia i szybkości osiągania celów terapeutycznych uderza w nas, lekarzy i szerzej pojęte zespoły lecznicze. To musi trwać, nie da się w naszym rzemiośle leczyć cito, tuto et iucundo. Minimum czasu jaki muszę poświęcić choremu aby wszystko zagrało to 3 miesiące, tak aby alimentacja, leczenie i spalanie były powtarzalne, przewidywalne i akomodacyjne. Utrwalona baza pamięci metabolicznej niemal wpycha chorego w bezpieczną koleinę metaboliczną. Niestety, może to wszystko destabilizować szereg nieprzewidywalnych czynników. Właśnie dlatego jesteśmy potrzebni.

dr Z. Trojanowski

W badaniu BARI 2D u pacjentów z cukrzycą typu 2 i stabilną chorobą wieńcową, starano się odpowiedzieć na 2 pytania: czy niezwłoczna rewaskularyzacja (PCI lub CABG) jest u tych chorych korzystniejsza niż leczenie zachowawcze i jaka jest skuteczność farmakoterapii nastawionej na zmniejszenie insulinooporności (metformina lub glitazony) w porównaniu z leczeniem zwiększającym stężenie insuliny we krwi (insulina egzogenna lub pochodne sulfonylomocznika). Nie stwierdzono różnic między niezwłoczną rewaskularyzacją i leczeniem zachowawczym a także między oboma rodzajami leczenia hipoglikemizującego co do przeżywalności, ryzyka poważnych zdarzeń sercowo – naczyniowych i występowania hipoglikemii. Jest to poważny cios dla diabetologów hołdującym blichtrowi wysoko utechnicznionej i bardzo pieniężnochłonnej medycyny. Sprawdza się stare powiedzenie, że nie sposób jest udowodnić „wyższości jednych świąt nad drugimi”.

Dr Zygmunt Trojanowski