ul. Zgierska 2/8, 91-002 Łódź


dr n. med. Zygmunt Trojanowski

specjalista chorób wewnętrznych i diabetologii


dietetyk - Urszula Sobiecka-Trojanowska
porady dietetyka w zakresie chorób cywilizacyjnych

Zapisy nr tel.: 602-395-601

PRYWATNY GABINET LEKARSKI

ul. Zgierska 2/8, 91-002 Łódź


dr n. med. Zygmunt Trojanowski
specjalista chorób wewnętrznych i diabetologii

dietetyk - Urszula Sobiecka-Trojanowska
porady w zakresie chorób cywilizacyjnych

PRYWATNY GABINET LEKARSKI

Leczenie bólu neuropatycznego w zespole stopy cukrzycowej

Leczenie bólu neuropatycznego ze strony stóp w przebiegu cukrzycy wymaga wykorzystania wielu dostępnych metod: farmakoterapii, metod anestezjologicznych, chirurgicznych, rehabilitacji, metod psychologicznych, neuromodulacji. W naszej praktyce musimy eliminować błędnie stosowane leki, złe ich kojarzenie i zastępowanie ich właściwą farmakoterapią. Wprowadzamy jednocześnie program odbudowy aktywności ruchowej niezbędny do wyrównania cukrzycy, co jest możliwe po stępieniu bólu przewlekłego w pierwszej fazie. W cukrzycy często porażenia pojedynczych nerwów nakładają się na uogólnioną neuropatię.

W wielu przypadkach z bólem przewlekłym o obrazie bólu neuropatycznego w przebiegu stopy cukrzycowej współwystępuje depresja. Jej leczenie jest istotnym elementem terapii. Pod uwagę wziąć należy przede wszystkim starsze leki – pierścieniowe trójcykliczne o pozytywnej interakcji z karbamazepiną. Jak na razie nie możemy posługiwać się lekiem rekomendowanym z wyboru w takich sytuacjach – pregabaliną. Właściwa dawka uśmierzająca dolegliwości to 300 mg/dobę, do której dochodzimy powoli. Lek ten jest refundowany wyłącznie w padaczce, gdzie dawka optymalna jest o połowę mniejsza. Cena tego leku, bez możliwości refundacji w bólu neuropatycznym powoduje, że stać na tę kurację co 10-tego naszego chorego z tym problemem. W naszej praktyce dobre rezultaty przynosi połączenie terapii manualnej,  masażu,  akupunktury i farmakoterapii skojarzonej obejmującej leki przeciwbólowe, antydepresyjne, rehabilitację, leczenie psychologiczne i neuromodulację. Ważne jest indywidualne dostosowanie elementów leczenia do potrzeb i możliwości pacjenta. Jego aktywny udział w leczeniu (np. zadanie ćwiczeń stymulacyjnych zakończenia nerwów w stopach) odciąża lekarza i jego zespół, cedując część odpowiedzialności na podopiecznego, który czuje się odpowiedzialny za leczenie. Należy zapewnić program edukacyjny dotyczący umiejętności opanowania ćwiczeń fizycznych, technik relaksacji i strategii radzenia sobie z problemami zaostrzenia bólu. Czasami w zespołach bólowych złożonych nie tylko z bólu neuropatycznego o wywodzie cukrzycowym występuje koincydencja zespołów korzeniobólowych odkręgosłupowych, w przebiegu chorób degeneracyjnych kostno-stawowych.  W tych okolicznościach jesteśmy zmuszeni kierować chorego do poradni leczenia bólu, gdzie są zatrudnieni inni pracownicy w celu realizacji wielokierunkowego modelu leczenia bólu: wykwalifikowane pielęgniarki, psycholog, mgr rehabilitacji lub technik fizykoterapii. Taka opieka łączona daje dobre rezultaty. Tzw. insulinowe zapaleniem nerwów występuje w obu postaciach cukrzycy, niezależnie od sposobu terapii pacjentów, u których zbyt szybko osiągnięto normalizację glikemii. My spostrzegamy ją w sytuacji tzw. zespołu neofity - diabetologa, który zbyt energicznie i szybko stara się uzyskać prawie normoglikemię. Wówczas objawy silnego parzącego bólu całych kończyn dolnych, przeczulicy skórnej, ubytku masy ciała, nierzadko depresji są znacznie nasilone. One oczywiście po jakimś czasie ustępują, ale co się pacjent nacierpi to jego. Wymaga to doraźnego postępowania uśmierzającego, co oczywiście znacznie podraża koszt leczenia. Na drugim biegunie mamy chorego z długotrwale niewyrównaną cukrzycą i wysokimi poziomami cukru, gdzie zastosowanie niektórych leków (moczopędne, beta-blokery, niesterydowe przeciwzapalne), albo ostre stany zapalne, stanowią mechanizm spustowy dla wystąpienia odwracalnej neuropatii czuciowo-ruchowej, gdzie objawy w postaci bólu i osłabienia kończyn pojawiają się nagle w czterech kończynach. Ten zespół bólowy po jakimś czasie ustępuje pod wpływem leczenia, ważne, aby chory to wiedział, oczywiście stosujemy leczenie objawowe. Neuropatie z ucisku są częste u chorych z cukrzycą. Najczęściej jest to zespół cieśni nadgarstka (nocne parestezje ręki, zaburzenia czucia na dłoniowej powierzchni palców I-III, zaniki w obrębie dłoni), neuropatia nerwu łokciowego (zaburzenia czucia na przyśrodkowej powierzchni ręki, zaniki mięśni międzykostnych) oraz strzałkowego (opadanie stopy, zaburzenia czucia na bocznej powierzchni goleni i stopy). Te postacie nierzadko wymagają leczenia zabiegowego, niestety nie zawsze z dobrymi rezultatami. Tak powszechnie stosowane w farmakoterapii benfotiaminę i kwas alfaliponowy stosujemy wyłącznie jako leczenie uzupełniające po zaleczeniu ostrej fazy czuciowej neuropatii cukrzycowej. Wydaje się nam, że ich działanie ociera się o placebo i rzeczywiście w piśmiennictwie przedmiotu korzyść z tego leczenia uznaje nie więcej niż połowa klinicystów. Toteż zdumienie budzi fakt, że jedna z firm produkujących te preparaty posiada zgodę PTD na umieszczenia loga tego stowarzyszenia na opakowaniach leku. Podczas gdy te drogie, nierefundowane preparaty do leczenia bólowej polineuropatii w cukrzycy można nabyć za połowę tej ceny jako suplement. Niezorientowani lekarze zapisują te drogie preparaty w dobrej wierze, jako rekomendowane przez PTD drenując w ten sposób kieszeń swoich podopiecznych. W neuropatii czuciowej stóp na tle cukrzycy stwierdzamy symetryczne osłabienie lub brak odruchów głębokich (odruchu kolanowego oraz skokowego) wraz z zaburzeniem czucia wibracji (najwcześniej), bólu i temperatury. Zwykle współistnieje hiperalgezja. Zaburzenia potowydzielnicze, naczynioruchowe dotyczą obszarów z opisanymi zaburzeniami czucia. W nadziei na wyhamowanie nadmiernego w tych okolicznościach stresu oksydacyjnego stosuje się ze zmiennym szczęściem pentoksyfilinę oraz witaminy C i E. Na szczęście modę na mega dawki tych preparatów mamy już poza sobą. Leki najczęściej stosowane: amitryptylina,
pregabalina, duloksetyna, nortryptylina, imipramina, lidokaina i tramadol.

 

Przy wyniku ponad 20 pkt ze względu na wysokie ryzyko cukrzycy zgłoś się do diabetologa w celu weryfikacji.

Nasze pasje i zainteresowania

Nasze biebrzańskie peregrynacje - in memoriam

Bagna i torfowiska Biebrzy, jej fauna i flora unikatowe w skali świata, depozyt natury dla przyszłych pokoleń. Wszechobecna komercja nieproszona i nachalna wciska się zewsząd za sprawą ludzi, którzy posiadając pieniądze uważają, że są koroną stworzenia. Zatem wszystko im wolno i wszystko im się należy. Obca im jest zasada życia, jaką na 300 lat przed Chrystusem wyartykułował Epikur: umiarkowanie uważamy za największe dobro nie dlatego, abyśmy w ogóle mieli poprzestawać na małym, ale dlatego, żebyśmy nauczyli się żyć skromnie w przeświadczeniu, że najlepiej korzystają z dóbr ci, którzy ich najmniej pożądają. Uczmy się cieszyć każdą chwilą, która nie jest bolesna… Chciałoby się rzec: co za czasy, co za ludzie. Czasami nie mogę oprzeć się wrażeniu, że żyjemy w eschatonie.

Więcej…

Listy Pliniusza Młodszego do Kalpurni I w.n.e. (z cyklu oblicza mistrzów)

…Pliniusz zapewnia swoją Kalpurnię. Piszesz, że moja nieobecność niemało Cię dręczy, a jedyną pociechę w tym znajdujesz, że zamiast mnie masz moje zwoje i nieraz nawet kładziesz je na tym miejscu, gdzie ja sam przebywałem. Dobrze mi, że mnie szukasz, miło, że zadowalasz się taką pociechą.

Więcej…

List Gustawa Flauberta do Colet (z cyklu oblicza mistrzów)

…mężczyzna kochający swą praczkę będzie z nią zaznawał rozkoszy, mimo iż będzie wiedział, że jest głupia; ale jeżeli kobieta kocha prostaka, jest to zapoznany geniusz, dusza wybrana itd., tak iż wskutek tej wrodzonej skłonności do zezowania nie widzą one prawdy, gdy ją się spotyka, ani piękna tam, gdzie ono się znajduje.

Więcej…

List Wolfganga Amadeusza Mozarta do Konstancji (z cyklu oblicza mistrzów)

Tymczasem wszystkiego dobrego - korzystaj ze swojego
błazna stołowego, ale myśl o mnie, mów o mnie i kochaj
mnie zawsze tak, jak ja zawsze będę kochał moją
Stanzi-Marini i jej... Stu!... knaller..., paller..., sznip..., sznap...,
sznur..., sznepperl..., snai!

Więcej…

Lili Marleen – szlagier czasu strasznej wojny

Norbert Schultze skomponował muzykę do piosenki „Lili Marleen” w 1938 roku do tekstu Hansa Leipa z 1915 r. Piosenka stała się wielkim przebojem muzycznym w czasie II wojny światowej. Zawdzięczała go nie tylko własnej urodzie, ale i ekspresyjnemu wykonaniu aktorki niemieckiej o obywatelstwie amerykańskim - Marleny Dietrich, występującej dla żołnierzy amerykańskich.

Więcej…

Dietetyka

Ogólne zasady żywienia w cukrzycy cz.2

Tłuszcze należy spożywać w ograniczonych ilościach. Ich głównym źródłem powinny być oleje roślinne i margaryny miękkie. Oliwa z oliwek i olej rzepakowy zawierają jedno-nienasycone kwasy tłuszczowe, mogą być więc spożywane na surowo lub stosowane do obróbki termicznej potraw. Olej słonecznikowy i sojowy to źródło wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, dlatego powinny być spożywane jedynie na surowo. Nie zaleca się spożywania smalcu i słoniny. Zawartość tłuszczu w diecie chorego na cukrzycę powinna dostarczyć 30–35% wartości energetycznej diety. Tłuszcze nasycone powinny stanowić mniej niż 10% wartości energetycznej diety.

Więcej…

Ogólne zasady żywienia w cukrzycy cz.1

Stanowisko lekarzy jest takie, że żywienie chorych z cukrzycą opiera się na zasadach racjonalnego żywienia ludzi zdrowych. Normy dziennego zapotrzebowania na energię, podstawowe składniki odżywcze, a także witaminy i składniki mineralne są opracowane i od dawna dostępne. Naszym celem jest doprowadzenie do sytuacji, gdzie szacunkowo (dawnej mówiło się „na oko”) można ocenić na podstawie menu dziennego, mianowicie jaka była kaloryczność dzienna, czy nie za duża w stosunku do spalania cukru przez organizm i czy niezbędne składniki tj, główne grupy pokarmowe (białka, tłuszcze i właśnie węglowodany złożone) makro i mikroelementy, witaminy i woda zostały w należny sposób uzupełnione.

Więcej…

Nadmiar przeciwutleniaczy może szkodzić

Większość doniesień prasowych podkreśla pozytywne skutki zjadania przeciwutleniaczy. Dzieję się tak, gdy naszym głównym źródłem przeciwutleniaczy jest żywność. Jeżeli jednak przesadzimy z przyjmowaniem przeciwutleniaczy jako suplementów, może to wywołać również negatywne skutki – donoszą naukowcy z Kansas State University. Badacze sprawdzali możliwość poprawienia metabolizmu mięśni szkieletowych, poprzez wykorzystanie przeciwutleniaczy. Paradoksalnie okazało się, że zbyt duża dawka przeciwutleniaczy daje efekt odwrotny. Przeciwutleniacze usuwając ze środowiska nadtlenek wodoru, który co prawda jest silnym utleniaczem, ale z drugiej strony wspomaga rozszerzanie się małych naczyń krwionośnych.

Więcej…

Jeszcze raz o żywieniu z epoki paleolitu

Bardzo interesującym zjawiskiem jest rozwój ruchu paleo, którego zwolennicy odrzucają oficjalny paradygmat medyczno-żywieniowy i jego narzędzia badawcze, jako błędne z antropologicznego i ewolucyjnego punktu widzenia.

Więcej…

Zdrowe odżywianie – krytycznie

Zalecenia dotyczące tzw. „zdrowego odżywiania” wyrządziły ludziom wiele złego, a współczesna nauka o żywieniu stwarza jedynie pozory naukowości. Historia zmagań konkurencyjnych paradygmatów: hipotezy węglowodanowej i hipotezy tłuszczowo-cholesterolowej w leczeniu chorób cywilizacyjnych jest pouczająca. Ta pierwsza wywiedziona z badań nad otyłością, koncentrowała się nad szkodliwą rolą węglowodanów, których nadmiar w diecie powoduje problemy z przemianą materii i w rezultacie otyłość i cukrzycę typu 2 – oraz przyczynia się do wielu schorzeń cywilizacyjnych. Hipoteza tłuszczowo-cholesterolowa jest jej zaprzeczeniem. Wywiedziona z poszukiwań przyczyn choroby wieńcową za problemy zdrowotne obwinia tłuszcze, szczególnie tłuszcze nasycone. To one mają wywoływać choroby serca, bo podnoszą poziom „złego” cholesterolu oraz powodują otyłość (teoria bilansu energetycznego).

Więcej…

Licznik odwiedzin

762101
dzisiajdzisiaj103
wczorajwczoraj102
w tym tygodniuw tym tygodniu103
w tym miesiącuw tym miesiącu1087