ul. Zgierska 2/8, 91-002 Łódź


dr n. med. Zygmunt Trojanowski

specjalista chorób wewnętrznych i diabetologii


dietetyk - Urszula Sobiecka-Trojanowska
porady dietetyka w zakresie chorób cywilizacyjnych

Zapisy nr tel.: 602-395-601

PRYWATNY GABINET LEKARSKI

ul. Zgierska 2/8, 91-002 Łódź


dr n. med. Zygmunt Trojanowski
specjalista chorób wewnętrznych i diabetologii

dietetyk - Urszula Sobiecka-Trojanowska
porady w zakresie chorób cywilizacyjnych

PRYWATNY GABINET LEKARSKI

Problemy z zaparciami stolca

Zaparcia występują u 10% społeczeństwa. Ta przykra dolegliwość często związana jest z błędami dietetycznymi, lecz czasami może również zwiastować poważne choroby. Jedną z najczęstszych przyczyn jest nieodpowiedni styl życia z nieprawidłową, ubogoresztkową dietą. Zaparcia mogą być objawem wielu chorób, dlatego nie należy ich lekceważyć. U osób powyżej 50 roku z zaparciami, kiedy towarzyszą im objawy alarmujące konieczne jest wykonanie badania kolonoskopowego. Do objawów alarmujących oprócz zaparć zaliczamy utratę masy ciała, osłabienie, świeżą krew w kale lub czarny stolec, bóle brzucha bądź zaparcia występują naprzemiennie z biegunkami.

Badanie kału na krew utajoną wykrywa obecność w stolcu krwi, która nie jest widoczna gołym okiem, pozwala na wczesne wykrycie raka jelita grubego. Nawet w drogerii typu Rossmann są dostępne testy na krew utajoną, wydatek do 20zł. Krwawienia pochodzące z polipów czy guzów nowotworowych są okresowe.  Krew nie pojawia się podczas każdego wypróżnienia. Stąd pobranie 3 próbek w ciągu kolejnych 3 dni zwiększa szanse wykrycia istniejącego krwawienia. Krew w stolcu jest jednym z najczęstszych sygnałów ostrzegających o obecności raka w jelicie grubym. Jeżeli wynik testu jest dodatni lekarz zleca morfologię, oznaczenie stężenia żelaza i endoskopowe przebadanie jelita grubego zwane kolonoskopią. U zdrowych osób obu płci, u których w rodzinie nie stwierdzono przypadków zachorowań na raka jelita grubego, po 50 roku życia zaleca się wykonywanie testu na krew utajoną raz do roku. Piszę o tym nieco szerzej, bowiem rak jelita grubego jest w Polsce często rozpoznawany już w zaawansowanym stadium. Do zaparć na tym tle dochodzi na skutek zwężenia światła jelita i zalegania mas kałowych przed miejscem zwężenia. Podobny mechanizm prowadzi do zaparć w innych chorobach ze zwężeniem jelita czy odbytu: choroba Leśniowskiego-Crohna, zrosty pooperacyjne, ucisk z zewnątrz na skutek dużych guzów jajnika czy macicy. Zaparcia mają miejsce, kiedy celowo dochodzi do powstrzymywania się od defekacji z powodu bólu. Najczęściej ma to miejsce u osób cierpiących z powodu guzków krwawniczych zwanych hemoroidami, u chorych ze szczeliną lub uchyłkiem odbytu czy z wypadaniem odbytnicy lub narządów rodnych u kobiet. Inny mechanizm ich powstawania to neuropatia autonomiczna, czyli uszkodzenie nerwów na przykład w przebiegu cukrzycy, niedoczynności tarczycy lub przysadki. Pod pozorem zaparć może przebiegać depresja, jadłowstręt psychiczny czyli anoreksja czy choroby układy nerwowego. Z kamieniami kałowymi mamy do czynienia w ciężkich postaciach zaparcia. Odwodnienie mas kałowych w odbytnicy jest tak duże, że stają się niezwykle twarde, zbite przypominając konsystencją kamienie. Daje to w rezultacie kilkunastodniowy brak wypróżnienia, brak parcia na stolec oraz uczucie wypełnienia odbytnicy. Z odbytu wydobywa się wodnista ciecz, która paradoksalnie może sugerować biegunkę. Na zaparcia cierpią najczęściej osoby z długotrwałą, monotonną, ubogoresztkową dietą, pijące niewystarczające ilości płynów dziennie. Najbardziej narażone są osoby o małej aktywności ruchowej, leżące, osoby po urazach kręgosłupa, przyjmujące leki obniżające perystaltykę jelit. Do takich leków zaliczamy narkotyczne środki przeciwbólowe np. morfina oraz niektóre leki przeciwdepresyjne. Leczenie kamieni kałowych musi być bardziej intensywne niż lżejszych postaci zaparcia. Najczęściej początkowo stosuje się wlewki doodbytnicze, które mają za zadanie zmiękczyć masy kałowe. Jeśli to postępowanie jest nieskuteczne kolejnym krokiem jest ręczne wydobycie kamieni przez chirurga. Zabieg najczęściej przebiega w znieczuleniu ogólnym. Niezwykle istotna po zabiegu jest profilaktyka. Polega ona na odpowiednim przyjmowaniu płynów, minimum 2 litrów dziennie oraz na diecie bogatej w błonnik. Zalecane są także środki farmakologiczne zmiękczające kał na przykład parafina. Błonnik to zespół substancji budujących strukturę ścian komórkowych roślin. Choć głównie składa się z węglowodanów nie ma wielu kalorii i z reguły nie jest zamieniany przez organizm na energię. Są dwa rodzaje błonnika: błonnik rozpuszczalny i nierozpuszczalny. Błonnik nierozpuszczalny nie rozpuszcza się w wodzie, gdyż zawiera duże ilości celulozy. Znajduje się w otrębach zbożowych, miąższu owoców, skórce warzyw. Przyspiesza proces przemieszczania się pożywienia w obrębie układu trawiennego i zwiększa objętość stolca, pomaga przy zaparciach i biegunkach oraz zapobiega nowotworom okrężnicy. Rozpuszczalny w wodzie błonnik znajduje się w wielu owocach i warzywach takich jak jabłka, owies, otręby, mąka żytnia, suszona fasola. Może obniżyć poziom cholesterolu we krwi. Sam przyłącza się do cholesterolu, co pozwala na jego wyeliminowanie z organizmu. Zdrowy człowiek powinien spożywać 30 gram błonnika pokarmowego dziennie. W Polsce spożycie wynosi około 15 gram dziennie. Aby zwiększyć spożycie błonnika pokarmowego w codziennym jadłospisie:

 

  • Jedz więcej warzyw surowych i gotowanych.
  • Na deser wybieraj owoce świeże i suszone.
  • Spożywaj częściej owoce ze skórką zamiast pić soki.
  • Wybieraj pieczywo pełnoziarniste.
  • Wybieraj grube kasze, pełnoziarnisty makaron i ciemny ryż.
  • Dodawaj otręby do jogurtu naturalnego.

Przy wyniku ponad 20 pkt ze względu na wysokie ryzyko cukrzycy zgłoś się do diabetologa w celu weryfikacji.

Nasze pasje i zainteresowania

Nasze biebrzańskie peregrynacje - in memoriam

Bagna i torfowiska Biebrzy, jej fauna i flora unikatowe w skali świata, depozyt natury dla przyszłych pokoleń. Wszechobecna komercja nieproszona i nachalna wciska się zewsząd za sprawą ludzi, którzy posiadając pieniądze uważają, że są koroną stworzenia. Zatem wszystko im wolno i wszystko im się należy. Obca im jest zasada życia, jaką na 300 lat przed Chrystusem wyartykułował Epikur: umiarkowanie uważamy za największe dobro nie dlatego, abyśmy w ogóle mieli poprzestawać na małym, ale dlatego, żebyśmy nauczyli się żyć skromnie w przeświadczeniu, że najlepiej korzystają z dóbr ci, którzy ich najmniej pożądają. Uczmy się cieszyć każdą chwilą, która nie jest bolesna… Chciałoby się rzec: co za czasy, co za ludzie. Czasami nie mogę oprzeć się wrażeniu, że żyjemy w eschatonie.

Więcej…

Listy Pliniusza Młodszego do Kalpurni I w.n.e. (z cyklu oblicza mistrzów)

…Pliniusz zapewnia swoją Kalpurnię. Piszesz, że moja nieobecność niemało Cię dręczy, a jedyną pociechę w tym znajdujesz, że zamiast mnie masz moje zwoje i nieraz nawet kładziesz je na tym miejscu, gdzie ja sam przebywałem. Dobrze mi, że mnie szukasz, miło, że zadowalasz się taką pociechą.

Więcej…

List Gustawa Flauberta do Colet (z cyklu oblicza mistrzów)

…mężczyzna kochający swą praczkę będzie z nią zaznawał rozkoszy, mimo iż będzie wiedział, że jest głupia; ale jeżeli kobieta kocha prostaka, jest to zapoznany geniusz, dusza wybrana itd., tak iż wskutek tej wrodzonej skłonności do zezowania nie widzą one prawdy, gdy ją się spotyka, ani piękna tam, gdzie ono się znajduje.

Więcej…

List Wolfganga Amadeusza Mozarta do Konstancji (z cyklu oblicza mistrzów)

Tymczasem wszystkiego dobrego - korzystaj ze swojego
błazna stołowego, ale myśl o mnie, mów o mnie i kochaj
mnie zawsze tak, jak ja zawsze będę kochał moją
Stanzi-Marini i jej... Stu!... knaller..., paller..., sznip..., sznap...,
sznur..., sznepperl..., snai!

Więcej…

Lili Marleen – szlagier czasu strasznej wojny

Norbert Schultze skomponował muzykę do piosenki „Lili Marleen” w 1938 roku do tekstu Hansa Leipa z 1915 r. Piosenka stała się wielkim przebojem muzycznym w czasie II wojny światowej. Zawdzięczała go nie tylko własnej urodzie, ale i ekspresyjnemu wykonaniu aktorki niemieckiej o obywatelstwie amerykańskim - Marleny Dietrich, występującej dla żołnierzy amerykańskich.

Więcej…

Dietetyka

Ogólne zasady żywienia w cukrzycy cz.2

Tłuszcze należy spożywać w ograniczonych ilościach. Ich głównym źródłem powinny być oleje roślinne i margaryny miękkie. Oliwa z oliwek i olej rzepakowy zawierają jedno-nienasycone kwasy tłuszczowe, mogą być więc spożywane na surowo lub stosowane do obróbki termicznej potraw. Olej słonecznikowy i sojowy to źródło wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, dlatego powinny być spożywane jedynie na surowo. Nie zaleca się spożywania smalcu i słoniny. Zawartość tłuszczu w diecie chorego na cukrzycę powinna dostarczyć 30–35% wartości energetycznej diety. Tłuszcze nasycone powinny stanowić mniej niż 10% wartości energetycznej diety.

Więcej…

Ogólne zasady żywienia w cukrzycy cz.1

Stanowisko lekarzy jest takie, że żywienie chorych z cukrzycą opiera się na zasadach racjonalnego żywienia ludzi zdrowych. Normy dziennego zapotrzebowania na energię, podstawowe składniki odżywcze, a także witaminy i składniki mineralne są opracowane i od dawna dostępne. Naszym celem jest doprowadzenie do sytuacji, gdzie szacunkowo (dawnej mówiło się „na oko”) można ocenić na podstawie menu dziennego, mianowicie jaka była kaloryczność dzienna, czy nie za duża w stosunku do spalania cukru przez organizm i czy niezbędne składniki tj, główne grupy pokarmowe (białka, tłuszcze i właśnie węglowodany złożone) makro i mikroelementy, witaminy i woda zostały w należny sposób uzupełnione.

Więcej…

Nadmiar przeciwutleniaczy może szkodzić

Większość doniesień prasowych podkreśla pozytywne skutki zjadania przeciwutleniaczy. Dzieję się tak, gdy naszym głównym źródłem przeciwutleniaczy jest żywność. Jeżeli jednak przesadzimy z przyjmowaniem przeciwutleniaczy jako suplementów, może to wywołać również negatywne skutki – donoszą naukowcy z Kansas State University. Badacze sprawdzali możliwość poprawienia metabolizmu mięśni szkieletowych, poprzez wykorzystanie przeciwutleniaczy. Paradoksalnie okazało się, że zbyt duża dawka przeciwutleniaczy daje efekt odwrotny. Przeciwutleniacze usuwając ze środowiska nadtlenek wodoru, który co prawda jest silnym utleniaczem, ale z drugiej strony wspomaga rozszerzanie się małych naczyń krwionośnych.

Więcej…

Jeszcze raz o żywieniu z epoki paleolitu

Bardzo interesującym zjawiskiem jest rozwój ruchu paleo, którego zwolennicy odrzucają oficjalny paradygmat medyczno-żywieniowy i jego narzędzia badawcze, jako błędne z antropologicznego i ewolucyjnego punktu widzenia.

Więcej…

Zdrowe odżywianie – krytycznie

Zalecenia dotyczące tzw. „zdrowego odżywiania” wyrządziły ludziom wiele złego, a współczesna nauka o żywieniu stwarza jedynie pozory naukowości. Historia zmagań konkurencyjnych paradygmatów: hipotezy węglowodanowej i hipotezy tłuszczowo-cholesterolowej w leczeniu chorób cywilizacyjnych jest pouczająca. Ta pierwsza wywiedziona z badań nad otyłością, koncentrowała się nad szkodliwą rolą węglowodanów, których nadmiar w diecie powoduje problemy z przemianą materii i w rezultacie otyłość i cukrzycę typu 2 – oraz przyczynia się do wielu schorzeń cywilizacyjnych. Hipoteza tłuszczowo-cholesterolowa jest jej zaprzeczeniem. Wywiedziona z poszukiwań przyczyn choroby wieńcową za problemy zdrowotne obwinia tłuszcze, szczególnie tłuszcze nasycone. To one mają wywoływać choroby serca, bo podnoszą poziom „złego” cholesterolu oraz powodują otyłość (teoria bilansu energetycznego).

Więcej…

Licznik odwiedzin

762093
dzisiajdzisiaj95
wczorajwczoraj102
w tym tygodniuw tym tygodniu95
w tym miesiącuw tym miesiącu1079