Oporne na leczenie nadciśnienie tętnicze krwi
Oporne na leczenie nadciśnienie tętnicze krwi to takie, gdy wartości ciśnienia tętniczego mierzonego w gabinecie lekarskim wynosi stale powyżej 140/90 mmHg, mimo stałego zażywania trzech lub więcej leków przeciwciśnieniowych, a ponownie zmierzone ciśnienie pod koniec wizyty na obu tętnicach ramiennych nadal jest wysokie. Niską jakość snu (płytki i przerywany sen, bez fazy tzw. snu paradoksalnego) i krótki czas jego trwania (5-6 godzin/dobę) z towarzyszącymi objawami niepokoju, lęku i depresji lekarze obserwują u 40% chorych z takim opornym na leczenie nadciśnieniem tętniczym.
Wniosek nasuwa się sam: oporne nadciśnienie tętnicze związane jest z niską jakością oraz krótkim czasem trwania snu i istnieje związek przyczynowo-skutkowy między nimi. Poprawienie zaburzeń snu u tego typu nadciśnieniowców pozwala lepiej je kontrolować i leczyć. My lekarze uważamy nadciśnienie samoistne za chorobę psychosomatyczną, zatem jak najbardziej w swoim wywodzie związaną z zaburzeniami życia emocjonalnego. Kobiety, jako osoby z tytułu płci bardziej emocjonalne, spały krócej niż mężczyźni i miały niższą jego jakość. Nie wykazano, aby stosowanie jakiegokolwiek leku na nadciśnienie wiązało się z niższą jakością snu, np. wskutek występowania działań niepożądanych. Niska jakość snu jest powszechnym zjawiskiem u chorych z opornym nadciśnieniem tętniczym. Nie wolno nam bagatelizować stanu psychoemocjonalnego chorego na nadciśnienie. Równoległe zastosowanie elementów psychoterapii i leków przeciwlękowych czy przeciwdepresyjnych, a także regulujących sen przynosi dobre efekty w okolicznościach, kiedy politerapia wieloma lekami przeciwnadciśnieniowymi jest nieskuteczna.