ul. Zgierska 2/8, 91-002 Łódź


dr n. med. Zygmunt Trojanowski

specjalista chorób wewnętrznych i diabetologii


dietetyk - Urszula Sobiecka-Trojanowska
porady dietetyka w zakresie chorób cywilizacyjnych

Zapisy nr tel.: 602-395-601

PRYWATNY GABINET LEKARSKI

ul. Zgierska 2/8, 91-002 Łódź


dr n. med. Zygmunt Trojanowski
specjalista chorób wewnętrznych i diabetologii

dietetyk - Urszula Sobiecka-Trojanowska
porady w zakresie chorób cywilizacyjnych

PRYWATNY GABINET LEKARSKI

Jak zapobiegać odleżynom? (pytanie do strony)

Najczęstszym i najważniejszym czynnikiem wywołującym odleżyny jest długotrwały ucisk na skórę i tkankę podskórną. Częsta zmiana pozycji oraz poruszanie się są podstawą zmniejszania ryzyka odleżyn. Zmiany pozycji ciała co 2 godz. uwzględniając ułożenia na obu bokach, plecach i brzuchu (przy zachowanej wydolności oddechowej). Pamiętaj zawsze o stabilizacji. Pozycja ciała powinna być stabilna poprzez zastosowanie klinów podporowych. Niebezpieczne dla chorego, z powodu zagrożenia powstaniem odleżyn, jest ułożenie w pozycji półleżącej lub półsiedzącej.

Pozycje te sprzyjają ześlizgiwaniu się, a pacjent zapiera się piętami o podłoże. Powoduje to powstanie odleżyn nie tylko na piętach, ale także w okolicy kości krzyżowej, ogonowej i w rzucie guzów kulszowych. Gdy doszło do powstania odleżyny, to chory nie powinien leżeć lub siedzieć na odleżynie. Jeżeli chory stale leży, należy zapobiegać kontaktowi pomiędzy wyniosłościami kostnymi, takimi jak kolana lub kostki, używając poduszek i klinów piankowych zabezpieczonych pokrowcami z naturalnych włókien. Każdy pacjent narażony na wystąpienie odleżyn powinien być ułożony na urządzeniu redukującym ucisk: jak materac pneumatyczny statyczny, naprzemienny, materac piankowy, żelowy lub wodny. W badaniach porównujących efektywność materacy wykazano, ze zmiennociśnieniowe materace znacznie lepiej zapobiegają tworzeniu się odleżyn. W przypadku korzystania z wózka zmieniaj pozycję siedzenia. Chory powinien unosić się co 15-20 minut, aby chwilowo odciążyć miejsca nadmiernie obciążone i ułatwić lepsze ukrwienie tej okolicy, jeśli jest to niemożliwe siedzenie w wózku nie powinno trwać dłużej niż 2-3 godziny. Stosować należy poduszki zmiennociśnieniowe lub inne, odciążające okolicę guzów kulszowych i rozkładające ciężar ciała na większy obszar. Jeśli osoba poruszająca się na wózku inwalidzkim nie może wykonać powyższych zaleceń samodzielnie, opiekun musi jej w tym pomóc. Aby zapobiec powstaniu odleżyn, należy kontrolować skórę pacjenta przynajmniej raz dziennie, ze szczególnym zwróceniem uwagi na uwypuklenia kostne (głównie okolica krzyżowa, kończyny – łokcie, pięty). Optymalnie jest, gdy odbywa się to w czasie wykonywania zabiegów higienicznych oraz przy zmianie ułożenia chorego. Zwracać trzeba uwagę na odparzenia (okolica pachwin, pach, u kobiet również okolica pod piersiami). Toaleta całego ciała jest nieodzowna przy zapobieganiu odleżynom. Podczas oczyszczania należy zadbać o minimalizowanie siły i tarcia, któremu poddawana jest skóra. Jeśli nietrzymanie moczu lub kału powoduje dodatkowe zanieczyszczenia, skóra powinna być oczyszczana tak szybko, jak to możliwe, by ograniczyć podrażnienia chemiczne. Narażenie skóry na wilgoć w związku z nietrzymaniem moczu i stolca można zmniejszyć stosując produkty specjalnie zaprojektowane do absorbowania wilgoci (wkładki, podkłady, pieluchomajtki). Do pielęgnacji obłożnie chorych z nietrzymaniem moczu i stolca stosuje się piankę i wilgotne chusteczki Aloe Vesta oraz krem ochronny SensiCare, mycie mydłem o pH 5, 5 – neutralnym. Najlepiej, jeśli jest to mydło w płynie lub specjalny żel do kąpieli. Ważne jest dokładne osuszenie powierzchni skóry w okolicy fałdów, gdzie sąsiednie powierzchnie wzajemnie się stykają. Po umyciu stosować na skórę oliwkę lub balsam nawilżająco-natłuszczający oraz zabiegi poprawiające ukrwienie skóry: masaż i oklepywanie (masaż tylko wtedy, gdy nie ma zmian na skórze). Nie wolno rozcierać gwałtownie ciała pacjenta, ponieważ powstałe tarcie może uszkodzić skórę i głębiej położone tkanki. Nie należy razem stosować środków natłuszczających i pudrów, ponieważ tworzy się wówczas rodzaj skorupy, która może stać się przyczyną zmian prowadzących do powstania odleżyny. Należy dbać o dostęp powietrza. Ważna jest dbałość o czystość bielizny osobistej i pościelowej. Dostęp do łóżka powinien być z każdej strony tak, aby można było wygodnie pielęgnować pacjenta. Łóżko powinno być codziennie prześcielone, a prześcieradło dobrze naciągnięte. Pościel nie może być krochmalona, a osoba sprawująca opiekę powinna zwrócić uwagę, czy chory nie leży na szwach, guzikach, okruszkach. Unikać kółek pod łokcie i pięty, chyba, że są wykonane z odpowiednich materiałów (najlepiej kupować je w sklepach medycznych lub zaopatrzenia ortopedycznego, a przed zakupem sprawdzić charakterystykę tych wyrobów).

 

Przy wyniku ponad 20 pkt ze względu na wysokie ryzyko cukrzycy zgłoś się do diabetologa w celu weryfikacji.

Nasze pasje i zainteresowania

Nasze biebrzańskie peregrynacje - in memoriam

Bagna i torfowiska Biebrzy, jej fauna i flora unikatowe w skali świata, depozyt natury dla przyszłych pokoleń. Wszechobecna komercja nieproszona i nachalna wciska się zewsząd za sprawą ludzi, którzy posiadając pieniądze uważają, że są koroną stworzenia. Zatem wszystko im wolno i wszystko im się należy. Obca im jest zasada życia, jaką na 300 lat przed Chrystusem wyartykułował Epikur: umiarkowanie uważamy za największe dobro nie dlatego, abyśmy w ogóle mieli poprzestawać na małym, ale dlatego, żebyśmy nauczyli się żyć skromnie w przeświadczeniu, że najlepiej korzystają z dóbr ci, którzy ich najmniej pożądają. Uczmy się cieszyć każdą chwilą, która nie jest bolesna… Chciałoby się rzec: co za czasy, co za ludzie. Czasami nie mogę oprzeć się wrażeniu, że żyjemy w eschatonie.

Więcej…

Listy Pliniusza Młodszego do Kalpurni I w.n.e. (z cyklu oblicza mistrzów)

…Pliniusz zapewnia swoją Kalpurnię. Piszesz, że moja nieobecność niemało Cię dręczy, a jedyną pociechę w tym znajdujesz, że zamiast mnie masz moje zwoje i nieraz nawet kładziesz je na tym miejscu, gdzie ja sam przebywałem. Dobrze mi, że mnie szukasz, miło, że zadowalasz się taką pociechą.

Więcej…

List Gustawa Flauberta do Colet (z cyklu oblicza mistrzów)

…mężczyzna kochający swą praczkę będzie z nią zaznawał rozkoszy, mimo iż będzie wiedział, że jest głupia; ale jeżeli kobieta kocha prostaka, jest to zapoznany geniusz, dusza wybrana itd., tak iż wskutek tej wrodzonej skłonności do zezowania nie widzą one prawdy, gdy ją się spotyka, ani piękna tam, gdzie ono się znajduje.

Więcej…

List Wolfganga Amadeusza Mozarta do Konstancji (z cyklu oblicza mistrzów)

Tymczasem wszystkiego dobrego - korzystaj ze swojego
błazna stołowego, ale myśl o mnie, mów o mnie i kochaj
mnie zawsze tak, jak ja zawsze będę kochał moją
Stanzi-Marini i jej... Stu!... knaller..., paller..., sznip..., sznap...,
sznur..., sznepperl..., snai!

Więcej…

Lili Marleen – szlagier czasu strasznej wojny

Norbert Schultze skomponował muzykę do piosenki „Lili Marleen” w 1938 roku do tekstu Hansa Leipa z 1915 r. Piosenka stała się wielkim przebojem muzycznym w czasie II wojny światowej. Zawdzięczała go nie tylko własnej urodzie, ale i ekspresyjnemu wykonaniu aktorki niemieckiej o obywatelstwie amerykańskim - Marleny Dietrich, występującej dla żołnierzy amerykańskich.

Więcej…

Dietetyka

Ogólne zasady żywienia w cukrzycy cz.2

Tłuszcze należy spożywać w ograniczonych ilościach. Ich głównym źródłem powinny być oleje roślinne i margaryny miękkie. Oliwa z oliwek i olej rzepakowy zawierają jedno-nienasycone kwasy tłuszczowe, mogą być więc spożywane na surowo lub stosowane do obróbki termicznej potraw. Olej słonecznikowy i sojowy to źródło wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, dlatego powinny być spożywane jedynie na surowo. Nie zaleca się spożywania smalcu i słoniny. Zawartość tłuszczu w diecie chorego na cukrzycę powinna dostarczyć 30–35% wartości energetycznej diety. Tłuszcze nasycone powinny stanowić mniej niż 10% wartości energetycznej diety.

Więcej…

Ogólne zasady żywienia w cukrzycy cz.1

Stanowisko lekarzy jest takie, że żywienie chorych z cukrzycą opiera się na zasadach racjonalnego żywienia ludzi zdrowych. Normy dziennego zapotrzebowania na energię, podstawowe składniki odżywcze, a także witaminy i składniki mineralne są opracowane i od dawna dostępne. Naszym celem jest doprowadzenie do sytuacji, gdzie szacunkowo (dawnej mówiło się „na oko”) można ocenić na podstawie menu dziennego, mianowicie jaka była kaloryczność dzienna, czy nie za duża w stosunku do spalania cukru przez organizm i czy niezbędne składniki tj, główne grupy pokarmowe (białka, tłuszcze i właśnie węglowodany złożone) makro i mikroelementy, witaminy i woda zostały w należny sposób uzupełnione.

Więcej…

Nadmiar przeciwutleniaczy może szkodzić

Większość doniesień prasowych podkreśla pozytywne skutki zjadania przeciwutleniaczy. Dzieję się tak, gdy naszym głównym źródłem przeciwutleniaczy jest żywność. Jeżeli jednak przesadzimy z przyjmowaniem przeciwutleniaczy jako suplementów, może to wywołać również negatywne skutki – donoszą naukowcy z Kansas State University. Badacze sprawdzali możliwość poprawienia metabolizmu mięśni szkieletowych, poprzez wykorzystanie przeciwutleniaczy. Paradoksalnie okazało się, że zbyt duża dawka przeciwutleniaczy daje efekt odwrotny. Przeciwutleniacze usuwając ze środowiska nadtlenek wodoru, który co prawda jest silnym utleniaczem, ale z drugiej strony wspomaga rozszerzanie się małych naczyń krwionośnych.

Więcej…

Jeszcze raz o żywieniu z epoki paleolitu

Bardzo interesującym zjawiskiem jest rozwój ruchu paleo, którego zwolennicy odrzucają oficjalny paradygmat medyczno-żywieniowy i jego narzędzia badawcze, jako błędne z antropologicznego i ewolucyjnego punktu widzenia.

Więcej…

Zdrowe odżywianie – krytycznie

Zalecenia dotyczące tzw. „zdrowego odżywiania” wyrządziły ludziom wiele złego, a współczesna nauka o żywieniu stwarza jedynie pozory naukowości. Historia zmagań konkurencyjnych paradygmatów: hipotezy węglowodanowej i hipotezy tłuszczowo-cholesterolowej w leczeniu chorób cywilizacyjnych jest pouczająca. Ta pierwsza wywiedziona z badań nad otyłością, koncentrowała się nad szkodliwą rolą węglowodanów, których nadmiar w diecie powoduje problemy z przemianą materii i w rezultacie otyłość i cukrzycę typu 2 – oraz przyczynia się do wielu schorzeń cywilizacyjnych. Hipoteza tłuszczowo-cholesterolowa jest jej zaprzeczeniem. Wywiedziona z poszukiwań przyczyn choroby wieńcową za problemy zdrowotne obwinia tłuszcze, szczególnie tłuszcze nasycone. To one mają wywoływać choroby serca, bo podnoszą poziom „złego” cholesterolu oraz powodują otyłość (teoria bilansu energetycznego).

Więcej…

Licznik odwiedzin

735153
dzisiajdzisiaj141
wczorajwczoraj110
w tym tygodniuw tym tygodniu409
w tym miesiącuw tym miesiącu3258