Związek pomiędzy stężeniem HbA1c i średnim stężeniem glukozy w osoczu

Wykaz czynników mogących zakłócić oznaczenie HbA1c

W zaleceniach dotyczących wyrównania metabolicznego cukrzycy w oparciu o HbA1c bierze się pod uwagę nie tylko ryzyko rozwoju przewlekłych powikłań cukrzycy, lecz także ryzyko hipoglikemii. Zatem docelowa wartość HbA1c ≤ 7 % nie jest celem w samym sobie, lecz musi uwzględniać kontekst. Kryteria szczegółowe uwzględniają wiek chorego, czas trwania cukrzycy oraz obecność przewlekłych powikłań choroby.

Cukrzycę można rozpoznać, gdy wartość HbA1c ≥ 6,5%. Osoby, u których odsetek HbA1c waha się od 5,7% do 6,4%, są obciążone większym ryzykiem rozwoju cukrzycy i wymagają wdrożenia działań profilaktycznych (dieta, wysiłek fizyczny). Powszechnie uważa się, że wartość HbA1c w przedziale 6,0% do 6,5% odpowiada już stanowi przedcukrzycowemu, jaki należy intensywnie leczyć w oparciu o metody pozafarmakologiczne. Stanowi to najbardziej podatny na leczenie okres w historii naturalnej tej choroby, którą na tym etapie można zaleczyć (wyrównać tak, aby zatrzymać jej postęp w okresie wstępnym bezobjawowym). Niestety w Polsce nie mamy obowiązkowego przesiewu w kierunku utajonej cukrzycy dla grup osób spełniających kryteria antropometryczne dla zespołu metabolicznego, tj. wskaźnik talia/biodra >1(podzielenie obwodu w talii na wysokości pępka przez obwód na wysokości bioder w cm) i BMI>30kg/m² (otyłość).