Błędy w profesjonalnym tłumaczeniu artykułów sponsorowanych przez firmę Lilly

W tłumaczeniu artykułu pt.: Leczenie hiperglikemii w cukrzycy typu 2: Uzgodniony algorytm rozpoczęcia i modyfikowania terapii – wspólne stanowisko Amerykańskiego stowarzyszenia na rzecz cukrzycy (American Diabetes Association) i Europejskiego towarzystwa badań nad cukrzycą (European Association for the Study of Diabetes)

 

David M. Nathan, MD, John B. Buse, MD, PHD, Mayer B. Davidson, MD, Ele Ferrannini, MD, Rury R. Holman, FRCP, Robert Sherwin, MD, Bernard Zinman, MD

Diabetes Care 2009 32:193-203 –

W www.diabetescareonline.eu, pomimo, że jest to profesjonalna firma zewnętrzna dopuszcza się istotnych błędów w translacji, co z kolei rzutuje na fundatora tj. Lilly.

Mogą one mniej doświadczonym lekarzom robić „wodę z mózgu” tj. źle usytuowywać te leki w odniesieniu do grup farmako-klinicznych. Otóż, proszę odróżniać: antagonistów od agonistów czy analogów.

Antagoniści receptora glukagonopodobnego peptydu 1 (eksenatyd) jak ujęto w tytule podrozdziału – to klasyczny inkretynomimetyk będący agonistą receptora dla GLP-1. Również: pramlintyd, jak to ujęto niżej w tym samym doniesieniu nie jest antagonistą amyliny, lecz jej agonistą. Te i inne leki działające w mechanizmie inkretynowym zależnym od hiperglikemii nie są antagonistami GLP-1 czy amyliny. Leki z grupy antagonistów DPP-4 należą do tej samej większej grupy, do której należą wspomniany wyżej agonista GLP-1 czy analog (np. liraglutyd) GLP-1, to jest do inkretynomimetyków.

Również Wasza reklama (pozdrawiam) dłonie z wonogronem, pt: czy widzisz różnicę? osobie myślącej przywodzą na myśl achiralność (efekt skrzyżowania rąk, z lewej na prawą stronę i odwrotnie), tymczasem w układach biologicznych tak nie jest, bez chiralności (lewo i prawoskrętność) nie byłoby życia, a to nie jest to samo. W rekombinowanych hormonach polipeptydowych również obowiązuje ta zasada, lewy w lewo, prawy w prawo, niby to samo, a nie jest to samo. Więc jak?