Interpretacja lipidogramu bez kontekstu klinicznego w chorobie cukrzycowej nie jest prosta

Powszechnie przyjmuje się, że wzrost stężenia cholesterolu frakcji lipoprotein wysokiej gęstości HDL związany jest ze spadkiem ryzyka niedokrwienia mięśnia sercowego, także w cukrzycy typu 2.

Przewidywano, że u osób z allelem (genotypowanie) związanym z wyższym stężeniem cholesterolu HDL nastąpi spadek ryzyka zawału mięśnia sercowego o 13%. Czynnik genetyczny wzrostu poziomów HDL nie przełożył się na zmniejszenie ryzyka ostrych zespołów wieńcowych. Wyniki (ponad 20 tyś. badanych) wskazują na brak związku przyczynowo-skutkowego między wzrostem stężenia cholesterolu frakcji HDL a spadkiem ryzyka zawału mięśnia sercowego.