Sztuczna trzustka pierwszej generacji automatycznie wyłącza pompę insulinową w przypadku niskiego poziomu cukru. Na rynku istnieją dwa tego typu systemy. Pierwszy z nich nazywany jest reaktywnym i czasowo przerywa dopływ insuliny, jeśli poziom cukru osiąga zaprogramowaną przez pacjenta niską wartość, najczęściej na poziomie sygnałów adrenergicznych, w oparciu o tzw. indywidualne schodki hipoglikemiczne. Drugi nosi nazwę predyktywnego, ponieważ „przewiduje” przyszłe zdarzenie hipoglikemiczne poprzez analizę obecnego poziomu cukru i tempa jego obniżania się i przerywa dopływ insuliny odpowiednio wcześniej zanim pacjent osiągnie stan niedocukrzenia. Chorzy korzystający z tych urządzeń nie są jednak zwolnieni od pomiarów poziomu cukru przy pomocy glukometru i aplikowania dodatkowych dawek insuliny czy przyjmowania doraźnie przekąski o stosunkowo wysokim IG>75%. Grudniowy komunikat FDA z 2011 roku obejmuje dwie technologie: przyrząd do regularnego, automatycznego pomiaru poziomu cukru (control-to-range - CTR) i drugi element (control-to-target - CTT), który na podstawie zadanych, docelowych wartości cukru utrzymuje je w sposób ciągły na odpowiednim poziomie. Pacjent stosujący urządzenie CTR musi kontrolnie korzystać z glukometru, ustawiać na pompie wymagany zakres stężeń insuliny bazalnej oraz aplikować sobie dodatkowe bolusy insuliny przed posiłkami, aby utrzymać kontrolne poziomy cukru w pożądanym przedziale. Z kolei system CTT jest w pełni zautomatyzowany i nie wymaga żadnych dodatkowych działań ze strony chorego, z wyjątkiem obligatoryjnej, codziennej kalibracji miernika poziomu cukru. Dodatkowo system CTT będzie mógł działać w oparciu o samą insulinę lub w połączeniu z glukagonem, co bardziej zbliża ten układ do działania zdrowych wysp Largenhansa w trzustce. Dotychczasowe urządzenie do ciągłego monitorowania poziomu glukozy (real-time continuous glucose monitoring device, RT-CGM) już używane w wielu krajach, także w Polsce nie zostało jednak dopuszczone na amerykański rynek, podobnie jak pompa insulinowa Paradigm Veo firmy Medtronics. Nad sztuczną trzustką pracują zespoły badawcze z kilku krajów Europy i Ameryki. Urządzenie to jest skomplikowane technicznie i wymaga rozwiązania jeszcze kilku problemów, szczególnie związanych z tzw. długotrwałym hiperinsulinizmem, co za tym idzie nigdy nie zwolni chorego od myślenia i planowania każdego następnego dnia pod kątem bilansu energetycznego.