Wyniki badań u Eskimosów grenlandzkich ujawniły, że chorowali oni 10-krotnie rzadziej na zawał serca niż Duńczycy w tym samym wieku. Chociaż spożycie tłuszczu ogółem nie różniło się w obu populacjach, to wykazano, że Eskimosi spożywali prawie 5-krotnie więcej PUFA n-3 (14 g vs 3 g/d), pochodzących z ryb oraz ze ssaków morskich takich jak wieloryby i foki. Istnieją dowody popierające hipotezę, że spożywanie ryb lub długołańcuchowych PUFA n-3 ma działanie kardioprotekcyjne. Wśród mechanizmów odpowiedzialnych za to zjawisko bierze się pod uwagę wpływ: PUFA n-3 na stężenie lipidów, aktywność płytek, funkcję śródbłonka oraz zaburzenia rytmu. W ramach profilaktyki pierwotnej ChNS u cukrzyków American Heart Association zaleca spożycie dwóch porcji tłustych ryb w tygodniu. Do tłustych ryb należą m.in. łosoś, śledź, makrela, sardynki. Ze względu na zalecenie spożycia 1 g EPA + DHA/d, co może być niekorzystne do uzyskania z samej diety ze względu na restrykcje tłuszczu w cukrzycy, zaleca się rozważenie przyjmowania suplementu obu kwasów po konsultacji z lekarzem specjalistą.